سیستم گرمایشی با سیم کشی فوقانی

در ماه های سرد ، سیستم گرمایش برای راحت نگه داشتن خانه های ما ضروری است. با این حال ، انتخاب شخصی که به بهترین وجه متناسب با خانه شما باشد ، با توجه به فراوانی گزینه ها می تواند بسیار زیاد باشد. سیستم گرمایشی با سیم کشی فوقانی یکی از گزینه هایی است که به نفع آن است. برای این روش گرمایش خلاقانه مزایای بسیاری وجود دارد که باعث می شود خانه شما در نظر بگیرد.

یک سیستم گرمایش سیم کشی فوقانی متفاوت از سیستم های گرمایش سنتی است ، که به بخاری های پایه یا رادیاتورهای مستقر در قسمت پایین دیوارها متکی هستند. این سیستم گرما را به سمت پایین از سقف منتقل می کند و نه از پایین به بالا. هوای گرم به طور طبیعی بالا می رود ، بنابراین این رویکرد جدید با حفظ گرمای ثابت در طول فضا می تواند منجر به گرمایش کارآمدتر شود.

به حداکثر رساندن استفاده از فضا یکی از اصلی ترین مزایای یک سیستم گرمایشی با سیم کشی فوقانی است. دیگر نیازی به بخاری های پایه بزرگ و تحت اشغال دیواری یا رادیاتورهای حجیم وجود ندارد و فضای بیشتری برای ترتیب مبلمان و دکوراسیون به شما می دهد. این باعث افزایش جذابیت در خانه شما می شود و از فیلم های مربعی موجود استفاده بهتری می کند.

علاوه بر این ، توزیع و گردش هوا بهتر ممکن است ناشی از عناصر گرمایشی باشد که در نزدیکی سقف قرار دارند. هوای گرم بالا می رود و یک جریان همرفت طبیعی ایجاد می کند که گردش هوا را بهبود می بخشد و لکه های گرم و سرد را در فضاها کاهش می دهد. این می تواند با دستیابی به دمای مداوم تر در کل خانه ، سطح راحتی کلی را بهبود بخشد.

علاوه بر این ، در مقایسه با سیستم های معمولی ، یک سیستم گرمایش سیم کشی فوقانی ممکن است یک انتخاب با انرژی تر باشد. این سیستم ها با استفاده از تمایل طبیعی هوای گرم برای افزایش ، از انرژی کمتری برای حفظ دمای مورد نظر و اتاق های گرما استفاده می کنند. این صورتحساب های ابزار را پایین می آورد و در عین حال خانه را نیز سبزتر و پایدارتر می کند.

به طور خلاصه ، سیستم گرمایش سیم کشی فوقانی روشی خلاقانه و مؤثر برای حفظ یک خانه گرم و دنج ارائه می دهد. این مزایای مختلف نسبت به سیستم های گرمایش معمولی ، از جمله گردش خون بهتر ، ردپای کوچکتر و بهره وری انرژی دارد. بررسی این گزینه می تواند بدون توجه به اینکه شما در حال ساختن خانه جدید هستید یا به فکر ارتقاء هستید ، می تواند به یک تجربه گرمایشی لذت بخش تر و اقتصادی منجر شود.

جزء	شرح
دیگ بخار	آب را برای توزیع از طریق لوله های سقف گرم می کند.
لوله های	آب گرم را از دیگ به رادیاتورهای نصب شده در سقف حمل کنید.

سیستم گرمایش آب دو لوله با سیم کشی فوقانی

آب حاصل از دیگ بخار در امتداد خط لوله عرضه بالا می رود و سپس وارد دستگاه های گرمایشی و خط چشم در دستگاه های گرمایش می شود (برنج. 3). بزرگراه های افقی با شیب 0 گذاشته می شوند.002-0.003. از دستگاه های گرمایشی ، آب روی خطوط چشم معکوس و Risers وارد خط لوله برگشتی و از آن به دیگ بخار می شود. هر دستگاه این سیستم گرمایش توسط دو خط لوله ارائه می شود – عرضه و برعکس ، بنابراین به چنین سیستمی دو لوله گفته می شود. تأمین آب سیستم از منبع آب انجام می شود و اگر کسی وجود نداشته باشد ، آب به صورت دستی از طریق سوراخ مخزن انبساط ریخته می شود. بهتر است در بازگشت یک سیستم گرمایش از منبع آب ایجاد شود: آب سرد حاصل از تأمین آب با آب نسبتاً گرم بازده مخلوط شده و چگالی آن را افزایش می دهد و فشار گردش خون را برای زمان شارژ افزایش می دهد.

3. نمودار سیستم گرمایش دو لوله ای که سیم کشی فوقانی و گردش طبیعی خنک کننده را نشان می دهد

این ترجیح می دهد که برای بلند کردن اصلی – که از دیگ به سمت منزل می رود – به جای خنک شدن به منظور تقویت گردش خون خنک کننده و تأمین آب به شاخه های جانبی ، گرم شود تا گرم شود. دو نسخه از مخزن انبساط در دسترس است: یک نسخه اصلی بدون گردش آب و یک نسخه پیچیده تر با گردش خون.

یک نسخه ساده از مخزن انبساط ، ظرفی با جوش داده شده (یا مهار شده در واشرهای لاستیکی) در آن با دو لوله است. یکی از لوله ها خطر سیستم گرمایشی است ، دیگری لوله ای در مورد پر کردن مخزن با آب سیگنال می کند. محل اتصال آسانسور با مخزن از اهمیت اساسی برخوردار نیست ، لوله را می توان در مخزن هم در پایین و هم در دیواره جانبی وارد کرد. نکته اصلی این است که به منظور استفاده کامل از حجم مخزن انبساط ، تا حد ممکن کم معرفی می شود. لوله سیگنالینگ به مخزن در کنار ، 100 میلی متر از بالا وارد می شود: آب هنگام بسته شدن سیستم ، حجم مخزن را می گیرد و شروع به درخشش در این لوله می کند و سیگنال پر کردن سیستم را نشان می دهد. در حین کار ، آب گرم شده در حجم گسترش می یابد و از طریق لوله سیگنال تخلیه می شود. در نهایت ، با بیشترین گرمایش ، این سیستم حجم گسترده ای از آب را به داخل لوله "تف می کند" و خود تنظیم سطح آب در مخزن وجود خواهد داشت. با افزایش و کاهش بیشتر حجم ، سطح آب موجود در مخزن تغییر می کند ، اما آن را در لوله سیگنال سرریز نمی کند. این طراحی از Expander دارای دو معاینه است: اولین ، به صورت دوره ای ، حدود یک بار در هر شش ماه ، شما باید بصری حضور آب را در قسمت داخلی بررسی کنید و دوم ، مخزن باید خیلی خوب عایق بندی شود ، آب خنک می شود آن و با یخبندان شدید می تواند یخ بزند. با این حال ، این کاستی ها بیش از این با سادگی سیستم توجیه شده است و شما خیلی سریع به آن عادت می کنید: شما باید یک بار مخزن را عایق بندی کنید و بعد از یک سال کار و به معنای واقعی کلمه با مصرف سیستم آب سازگار خواهید شد و از قبل می دانید چه زمانی نیاز به اضافه کردن آب دارید – هر شش ماه یا یک بار در سال. به طور معمول ، سطح بررسی می شود و قبل از شروع فصل گرمایش به آب اضافه می شود و آن را فراموش می کند تا فصل بعد شروع شود.

در خانه های روستایی که از دیگهای بخار به گرمایش منتقل می شوند ، اما نداشتن آب و فاضلاب ، این طراحی ساده مخزن حتی ساده تر است – آنها لوله سیگنال را در آن قرار نمی دهند. یک مخزن بسیار خوب از یک فلاسک شیر قدیمی که دارای حجم مناسب و درب آن است که مهر و موم برداشته می شود ، بدست می آید. یک درب بسته یا پوشیده از هوا عبور می کند و از نفوذ به مخزن زباله جلوگیری می کند ، به وفور موجود در اتاق زیر شیروانی و اضافه کردن آب ، فقط باید درب آن را بلند کنید. سیستم با سطل یا شیلنگ ریخته می شود و سطح آب به صورت بصری کنترل می شود. در این حالت ، مخزن با یک سوم یا نیمی از ارتفاع پر می شود و حجم رایگان را برای گسترش آب باقی می گذارد. اگر آب زیادی وجود داشته باشد ، سیستم گرمایش آن را از طریق بالای مخزن فشار می دهد (مخزن باز است) ، در نتیجه ، همپوشانی نشت می کند و صاحب خانه هرگز آب را بیشتر در مخزن پر نمی کند از آنچه لازم است-یک نوع خود تنظیم نیز یک نوع است.

4. طرح گرمایش گرانشی یک ساختار پیچیده با یک مخزن اکستنسور

به طراحی پیچیده تری از گسترش دهنده ها (برنج. 4) جوش (پیچ) نه دو لوله بلکه چهار (شما می توانید ، سه). دو مورد از آنها: عرضه و بازگشت ، گردش آب در مخزن را فراهم می کند و به طور مکرر احتمال انجماد خنک کننده را کاهش می دهد. و دو مورد دیگر: سرریز لوله و کنترل سطح پر کردن مخزن را کنترل کنید. هنگام پر کردن سیستم گرمایش با آب (روشن کردن خوراک) در انتهای پایین لوله کنترل ، جرثقیل به محض جریان آب از آن باز می شود ، پر کردن سیستم متوقف می شود: لوله سیگنال داده است که سیستم و مخزن پر است. شیر بر روی لوله کنترل بسته شده و تا زمان متقابل بعدی سیستم باز نمی شود. لوله سرریز به همان روشی که در یک گسترش ساده کار می کند ، یعنی با پرش شدید در حجم آب گرم ، بیش از حد را می پذیرد و آن را درون فاضلاب می ریزد. هیچ دریچه خاموش (جرثقیل) روی لوله سرریز قرار نمی گیرد. لازم به ذکر است که با وجود سطح بالاتر فرآیندهای اتوماتیک ، در بخش خصوصی چنین گسترش غیرقانونی است. بسیاری از لوله ها برای یک بار باید از طریق کل خانه کشیده شوند (بیش از یک یا دو بار در سال) روش اضافه کردن آب به خط لوله سیستم گرمایش.

سیستم های گرمایشی با گردش طبیعی باعث ایجاد مدار یک و دو برابر می شوند. در سیستم های تک مدله ، دیگ بخار در ابتدای مدار نصب می شود و سیم کشی لوله از آن در سمت چپ یا راست انجام می شود و کل خانه یا آپارتمان را در اطراف محیط محاصره می کند ، در حالی که طول حلقه به صورت افقی نباید بیش از 30 متر (بهتر از 20 متر). هرچه حلقه طولانی تر باشد ، مقاومت هیدرولیکی در آن بیشتر می شود (اصطکاک در داخل لوله). با طول حلقه بیش از 30 متر در سیستم ، فشار گردش خون کافی برای غلبه بر این مقاومت وجود ندارد ، آن (فشار) و 25 متر با مشکل. در سیستم های دو مدار دوتایی – دیگ بخار در مرکز قرار می گیرد و سیم کشی لوله (کانتورهای حلقه ها) در هر دو طرف دیگ بخار ، طول کل لوله های هر مدار افقی نباید دوباره از 30 (20) متر تجاوز کند. برای اطمینان از تعادل هیدرولیک طول حلقه های سیستم دو مدار و تعداد بخش های رادیاتورها باید تقریباً یکسان باشد (برنج. 5).

5. برنج. دو سیستم گرمایش لوله با گردش آب طبیعی و سیم کشی فوقانی خط لوله عرضه به عنوان نمونه

توجه: این شکل صرفاً به عنوان نمونه ای از طرح های حواس پرتی خطوط لوله و روش های اتصال لوله ها و رادیاتورها عمل می کند. راه حل های دیگر ممکن است در طرح های گرمایش واقعی در اینجا امکان پذیر باشد.

سیستم گرمایش ممکن است بن بست باشد یا بسته به اینکه مایع خنک کننده در خطوط لوله اصلی حرکت می کند ، از طریق آن جریان دارد.

جریان آب گرم در خط تأمین و جریان آب خنک شده در خط معکوس در سیستم های گرمایشی بن بست است. طول حلقه های گردش در این طرح متفاوت است. هرچه حلقه گردش طولانی تر باشد ، دستگاه گرمایش بیشتر از دیگ بخار قرار می گیرد و بالعکس. هرچه حلقه گردش کوتاهتر باشد ، دستگاه گرمایشی نزدیک تر به بالابر اصلی است.

از آنجا که دستیابی به همان مقاومت در حلقه های گردش خون کوتاهتر و دورتر در سیستم های بن بست ، چالش برانگیز است ، دستگاه های گرمایشی در نزدیکی بالابر اصلی به سرعت گرم تر از دستگاه های گرمایش دورتر از روتر اصلی گرم می شوند. علاوه بر این ، پیوند حلقه های گردش خون پیچیده تر می شود وقتی که گردش خون نزدیک به بالابر اصلی دارای یک بار حرارتی کوچک است (انتقال حرارت به اتاق).

در سیستم های گرمایشی با حرکت آب در حال عبور ، تمام حلقه های گردش خون دارای یکسان هستند ، بنابراین ، Risers و دستگاه های گرمایش در همان شرایط کار می کنند. در چنین سیستمهایی ، صرف نظر از محل دستگاه گرمایش به صورت افقی ، با توجه به بالابر اصلی گرمایش ، آنها یکسان خواهند بود. با این حال ، سیستم های گرمایشی با حرکت آب در حال عبور محدود استفاده می شوند ، زیرا اغلب هنگام طراحی سیستم های گرمایش واقعی با در نظر گرفتن طرح خانه ، معلوم می شود که نصب به تعداد بیشتری از لوله ها نسبت به سیستم های بن بست نیاز دارد. بنابراین ، از چنین سیستم هایی در مواردی استفاده می شود که پیوند حلقه های گردش در سیستم بن بست غیرممکن است.

به منظور گسترش استفاده از سیستم های بن بست ، طول بزرگراه ها را کاهش دهید و به جای یک دایره با طول بزرگ ، دو مدار کوتاه یا چند را درست کنید. در چنین مواردی بهترین تنظیم سیستم افقی ارائه شده است. تعادل حلقه های گرمایش کانتور در مرحله طراحی سیستم گرمایش آغاز می شود. به گونه ای که به طور مساوی کار کند ، تمام حلقه های کانتور باید تقریباً همان مقاومت هیدرولیکی را داشته باشند ، یعنی حلقه واقع در نزدیک به بالابر اصلی باید تقریباً همان مقاومت حلقه ای را که از بالابر اصلی برداشته شده است ، و مجموع از آن داشته باشد. مقاومت هیدرولیکی همه حلقه ها نباید از مقادیر فشار گردش خون فراتر رود. در غیر این صورت ، خنک کننده در سیستم گرمایش افزایش می یابد – چنین سیستم هایی "گیره" نامیده می شوند.

یک مدار گرمایشی را تصور کنید که شکل یک بزرگراه بسته را به خود بگیرد (برنج. 6). شش کامیون با بار خنک کننده به طور همزمان سفر به این مدار را آغاز می کنند و ما حرکات آنها را تا زمانی که همه با همان سرعت سفر کنند ردیابی خواهیم کرد و قادر به عبور یا غلبه بر یکدیگر نیستند. به کامیون ها کار زیر داده شد: برای رسیدن به رادیاتور گرمایش ، خالی کردن آن و بازگشت با مایع خنک کننده تازه.

6. نمودار نشان می دهد که چگونه مایع خنک کننده در امتداد کانتور سیستم گرمایش حرکت می کند

بدیهی است ، برای شروع همزمان هر شش کامیون ، ما باید یک جاده شش لاین را بسازیم ، این اصلی ترین آسانسور گرمایش با بزرگترین قطر لوله خواهد بود. فرض کنید ما یک سیستم گرمایش دو مدار را در نظر می گیریم ، این بدان معناست که یک تقاطع T شکل در بزرگراه ما ظاهر می شود (سیستم گرمایشی) ، کامیون ها به دو جریان تقسیم می شوند: یکی به سمت چپ چرخانده می شود ، دیگری به راست به راست. هنگام چرخاندن کامیون ها به مرکز ، آنها در امتداد شعاع دور می چرخند ، راهی بیشتر می شوند و از آنجا که از نوبت تا حدودی تا حدودی در پشت کامیون که در امتداد شعاع نزدیک قرار گرفته است ، می گذارند. اولین تلفات انرژی رخ داد. با این حال ، در سیستم گرمایش ، "خوش شانس" بیش از آن مولکول های آب است که به مرکز لوله نزدیکتر هستند و "پشت دیوارهای آن" نمی چسبید "، اما قیاس با کامیون ها آشکار است. در TEE از تلفات هیدرولیک تلفات رخ می دهد.

ما دنبال می کنیم. شش کامیون وارد تقاطع T شکل شد ، شش نفر باید ترک کنند و ترک کنند (حجم آب که وارد Tee می شود برابر با حجم آب حاصل از آن است-این یک بدیهی است). برای سه کامیون که به سمت چپ چرخیدند ، ما دیگر نیازی به بزرگراه شش لاین نداریم ، سه خط کافی خواهد بود. بنابراین ، سطح مقطع لوله را می توان با خیال راحت به نصف کاهش داد. توجه داشته باشید ، ما مساحت سطح مقطع را کاهش می دهیم ، نه قطر ، اینها هنوز هم مقادیر متفاوتی هستند. بنابراین ، ما سه کامیون باقی مانده است که در سه خط سفر می کنیم. ما یک شاخه از یک نوار اول شاخه را از بزرگراه به محل بارگیری مایع خنک کننده می سازیم (یک لوله دیگر را در خط لوله گرمایش نصب کنید). کامیون های بارگذاری بار به تقاطع تازه ایجاد شده پرواز می کنند ، یکی از آنها به شاخه جاده توجه می کند و به نوبه خود می چرخد ​​، دو مورد دیگر از آن عبور می کند ، زیرا تنها یک خط حرکت در شاخه آزاد آزاد بود. دومین از دست دادن فشار در TEE در خم خنک کننده رخ می دهد ، آب "گذر" تقریباً بدون از دست دادن فشار توسط منطقه مستقیم جریان می یابد. در هنگام خروج از سرباز قطر لوله ها ، باید دوباره کاهش یابد ، در این حالت به نسبت 2 به 1 ، برای حرکت دو و تک کامیون ها. کامیون که به یک شاخه تبدیل شده است ، تقریباً در هدف ، او مستقیماً به محل تخلیه می رود ، دو نفر دیگر همچنان در طول بزرگراه حرکت می کنند ، آنها هنوز هم می روند و می روند.

ما کامیون ها را به اشتراک می گذاریم و یک شاخه جدید از جاده ایجاد می کنیم (Tee را تنظیم کنید). در حالی که یکی از آن را بارگیری کرد ، دیگری در حال رانندگی در بزرگراه بود. بدیهی است که هر کامیون می تواند یک خط را به طور همزمان از این تقاطع خارج کند ، و همان مقطع لوله ها را حفظ می کند. آخرین کامیون به شاخه ای از محل تخلیه تبدیل می شود و بیشتر جاده را شاخه می کند تا آن را بی معنی جلوه دهد. علاوه بر بزرگراه ، هیچ کس برای یافتن آن وجود ندارد. پس از استفاده کامل از منبع گرمای دیگ بخار ، هیچ فایده دیگری برای افزایش طول لوله ها وجود ندارد.

با این حال ، ما به کامیون باز خواهیم گشت که اولین بار است ، او برای مدت طولانی تخلیه شده بود (او گرما داد) و عجله به سایت بارگیری باز می گردد ، و در آن زمان کامیون دوم فقط به سایت تخلیه می رود و سوم هنوز در بزرگراه است. یک سیستم گرمایش نامتعادل وجود دارد. در حالی که کامیون سوم به محل تخلیه می رسد ، اولین بار برای ایجاد یک دایره دیگر و آوردن بخش دیگری از مایع خنک کننده خواهد بود. بنابراین ، لازم است که کامیون اول را بازداشت کنید: جاده را با برجستگی بپوشانید (سطح مقطع لوله را کاهش دهید) یا کنترلر را در مسیر خود قرار دهید (تنظیم کننده تغییر کمی در حجم خنک کننده عبور ، و به سادگی – شیر فلکه). اجازه دهید کنترل کننده او را متوقف کند و باعث شود او خنک کننده را نه با خودکشی ، بلکه با بیل بارگیری کند. ما همان کنترلر را در مسیر کامیون دوم قرار خواهیم داد ، در حالی که آنها مشغول بارگیری هستند ، کامیون سوم به جای خود می رسد و آن را با یک کامیون کمپرسی تخلیه می کند. در سیستم هایی با حرکت آب در حال عبور ، شما می توانید بدون کنترل کننده ترافیک انجام دهید ، زیرا طول همه حلقه های گردش خون برابر است.

هر سه کامیون که در امتداد این کانتور سفر می کنند ، به طور همزمان با سه کامیون دیگر که از یک کانتور دیگر به دلیل کاهش قطر لوله های مناسب برای رادیاتورها یا نصب دریچه ها (ترموستات دستی یا اتوماتیک) بر روی آنها آمده اند ، به محل اتصال می رسند. آنها از این مرحله به منطقه بارگیری و شروع جدید پیروی می کنند ، جایی که یک بار دیگر در یک جریان واحد در یک خط شش خط متصل می شوند. می توان از این سیستم به عنوان متعادل اشاره کرد.

پس از روشن کردن سیستم گرمایش ، سیستم با استفاده از دریچه ها متعادل است. آنها به نوبه خود از هر اتاق عبور می کنند ، دمای هوا را گرم می کنند و دریچه ها را در جلوی رادیاتورها می پوشانند. برای دستیابی به تعادل حرارتی چندین تکرار از این فرآیند طول می کشد. هنگامی که از دریچه های ترموستاتیک استفاده می شود ، روش ساده می شود: دسته شیر به دمای هوا لازم تنظیم می شود و شیر به طور خودکار بسته می شود یا برای تنظیم جریان خنک کننده در رادیاتور باز می شود.

لازم به ذکر است که با عبور از مسافت های مختلف ، کامیون ها مقدار متفاوتی از انرژی را صرف می کنند که بر راه طولانی غلبه می کنند و سوخت بیشتری را می سوزانند و موانع بیشتری را برآورده می کنند. هنگام حرکت مستقیم ، مایع خنک کننده بر مقاومت هیدرولیکی اصطکاک دیواره های لوله ها ، در فولاد – بیشتر ، در پل های پلیمری غلبه می کند. تمام ترها ، صلیب ها و لوله های لوله نیز مقاومت دارند. مجموع تمام مقاومتها نباید از فشار گردش خون فراتر رود. و در واقع ، چه اتفاقی می افتد اگر ناگهان در مسیر شش کامیون به سر در سر تبدیل شود و جاده را از شش خط به دو کاهش دهد (یعنی مقاومت هیدرولیک را افزایش دهید)? نتیجه شناخته شده است ، "چوب پنبه" البته ، جاده کاملاً برخاست ، اما دشوار است که آن را "حرکت" بنامید. بنابراین ، برای جلوگیری از تأثیر سیستم گرمایش "گیره شده" از سیستم متقاطع ، جریان منتقل شده از مایع خنک کننده باید مطابقت داشته باشد.

خنک کننده موجود در لوله باید با سرعت مشخص حرکت کند ، به طوری که در هر ثانیه حجم کافی از خنک کننده داغ وارد رادیاتور می شود و انتقال حرارت لازم حاصل می شود. به این حجم سرعت جریان خنک کننده گفته می شود. هرچه سرعت خنک کننده بیشتر باشد ، مصرف آن بیشتر می شود. اما با افزایش سرعت ، مقاومت (اصطکاک) در لوله افزایش می یابد و افزایش می یابد. یعنی با افزایش سرعت جریان خنک کننده ، مقاومت سیستم افزایش می یابد. اگر از لوله قطر بزرگتر استفاده کنید ، مقاومت کاهش می یابد ، کوچکتر افزایش می یابد. با لوله های بسیار نازک ، به دلیل افزایش بیش از حد نیروی اصطکاک (مقاومت هیدرولیکی) ، سرعت جریان خنک کننده کاهش می یابد ، دیگ بخار بیشتر گرم می شود و دستگاه های گرمایشی سرد باقی می مانند ، زیرا خنک کننده داغ وارد آنها نمی شود. حجم مناسب.

محاسبه سیستم گرمایش توسط مهندسان وسیله نقلیه انجام می شود و برای آوردن آن در سایت بسیار پیچیده است. با این حال ، برای سیستم هایی با گردش طبیعی مایع خنک کننده با طول خطوط لوله افقی فولادی تا 20 متر ، هزاران بار انجام شد و بنابراین می توانید از تجربه قبلی استفاده کنید. آنها معمولاً با قطر 50 میلی متر (2 اینچ) از دیگ بخار می کنند ، لوله ای که از یک یا چند رادیاتور با تعداد کل بخش های بیش از 35 ، با قطر 2 اینچ طراحی یا جمع می کند ، با قطر 2 اینچ طراحی شده است. 25-35 بخش های ریخته گری – 1 اینچ ، با 10-25 بخش – 1 اینچ ، کمتر از 10 بخش – 3/4 اینچ. با طول لوله بدون رادیاتور بیش از 10 متر ، لازم است 1/2 اینچ دیگر به ابعاد مشخص شده اضافه شود تا مقاومت در برابر حرکت آب در لوله ها کاهش یابد.

برای انتخاب قدرت حرارتی رادیاتور در منطقه آب و هوایی مسکو ، می توانید از این قانون ساده پیروی کنید: برای گرم کردن 10 متر مربع از فضای زندگی در یک اتاق 2.5 متر ارتفاع با یک دیوار بیرونی و یک پنجره یک کیلووات (1 کیلو وات) قدرت حرارتی رادیاتور. اگر اتاق دارای دو دیوار خارجی و یک پنجره باشد ، 1.2 کیلو وات توان حرارتی برای گرمایش مورد نیاز است. اگر اتاق دارای دو دیوار بیرونی و دو پنجره باشد – 1.3 کیلو وات. شما فقط باید مساحت هر اتاق گرم شده را بدانید و ظرفیت مورد نیاز رادیاتورها را محاسبه کنید. به طور معمول ، قدرت یک بخش از رادیاتور (هر) به طور مستقیم در فروشگاه نشان داده می شود. قدرت دیگ بخار باید قدرت کل بخشهای رادیاتورها را فراهم کند.

ترجیح داده می شود یک سیستم گرمایشی با پریز برق به جای اینکه کمبود هنگام انتخاب مواد خطوط لوله ، ظرفیت رادیاتورها و دیگ بخار طراحی کنید ، طراحی کنید. به عنوان مثال ، لوله های پلیمری برای نصب به قطر کمتری نیاز دارند و مقاومت هیدرولیکی کمتری نسبت به لوله های فولادی دارند. ترجیح داده می شود سیستمی با همان قطر مانند لوله های فولادی به جای کاهش قطر ایجاد شود. ظرفیت دیگهای بخار و رادیاتورها نیز باید در نظر بگیرند ، زیرا تنظیم سیستم خوب باعث کاهش قدرت می شود اما افزایش را ممنوع می کند.

اکنون باید توجیهی ارائه دهید. دو روش برای تنظیم سیستم حرارتی در مهندسی گرما وجود دارد: کیفی و کمی. این روشها فشار حرارتی را تغییر می دهند ، که به نوبه خود بر سرعت ، درجه حرارت و حجم خنک کننده تأثیر می گذارد زیرا در یک زمان معین از زمان یک لوله خاص از طریق سیستم جریان می یابد. انواع مختلفی از دریچه های متحرک برای اجرای مقررات کمی استفاده می شود. با کیفیت بالا: با تغییر گرمایش خنک کننده (با کنترل شعله مشعل دیگ بخار) و در نتیجه چگالی آن ، که منجر به تغییر در حجم ، فشار و دما می شود.

گرمایش را با سیم کشی فوقانی و پریز انتخاب کنید: سیستم ها و نمودارهای دو لوله و یک لوله

چگونه می توانم بهترین طلاق لوله گرمایش را انتخاب کنم? باید با توجه به ویژگی ها و ویژگی های عملیاتی سیستم ، قبل از هر چیز مورد بررسی قرار گیرد. گرمایش با سیم کشی فوقانی و پریز ممکن است در برخی شرایط بهترین گزینه باشد. سیستم ها و طرح ها برای این کار باید با مراقبت اضافی انتخاب شوند.

ویژگی های سیم کشی گرمایش فوقانی

سیستم گرمایش اساسی با یک لوله و سیم کشی فوقانی

برنامه بزرگراه دیگر قابل مقایسه است? آرایش پایین لوله تأمین با Roslic فوقانی معمولی سیستم گرمایشی متفاوت است. در اتاق زیر شیروانی (برای یک خانه یک طبقه) یا در زیر سقف اتاق است.

کاربرد آن ممکن است در چند موقعیت مرتبط باشد. مشکلات مربوط به نصب لوله افقی پایین ابتدا می آید. این امر به این دلیل است که قرار دادن بزرگراه امکان پذیر نیست. انتخاب دیگر نصب یک طرح گرانشی است که یک سیستم گرمایش دو لوله ای با سیم کشی فوقانی بهترین گزینه است. در این مثال ، رادیاتورهای گرمایشی متصل توزیع مساوی از فشار آب از بالابر خوراک دریافت می کنند.

کارشناسان به مزایای زیر سیم کشی فوقانی سیستم گرمایش اشاره می کنند:

• حداقل تلفات گرما. در قسمت فوقانی اتاق ، درجه حرارت همیشه بالاتر از پایین است. بنابراین انتقال حرارت از سطح لوله ها با گرمایش زیاد هوا جبران می شود. در نتیجه این ، بیشتر انرژی حرارتی وارد رادیاتورها می شود
• نصب ساده. قابل توجه است که یک سیستم گرمایش عمودی تک لوله ای با سیم کشی فوقانی را می توان مستقیماً در زیر سقف یا در اتاق زیر شیروانی نصب کرد. اما در عین حال ، لازم است محل مبلمان را در نظر بگیرید – نامطلوب است که لوله های تأمین کننده را می بندد
• شاخص های هیدرودینامیکی بهبود یافته سیستم. یک سیستم گرمایشی به درستی طراحی شده با یک پریز فوقانی دارای حداقل شاخه ها و چرخش های زاویه ای است.

اما شما باید از اشکالات این نوع برنامه آگاه باشید. برای استفاده از سیستم با سیم کشی پایین تر ، مواد بیشتری برای قرار دادن خطوط لوله لازم خواهد بود. در نتیجه ، حجم خنک کننده کلی افزایش می یابد ، که نیاز به نصب دیگ بخار با ویژگی های قدرت بالاتر دارد.

مسئله اصلی با یک سیستم گرمایش عمودی تک لوله ای که سیم کشی فوقانی ایجاد کرده است ممکن است ظهور شاخه های هوا باشد. در نتیجه ، جرثقیل های ماسکی باید روی هر رادیاتور سوار شوند.

سیستم گرمایش یک لوله با سیم کشی فوقانی

انواع سیستم های گرمایش تک لوله ای بالا

چه زمانی مناسب است که یک سیستم گرمایش عمودی دو لوله را با سیم کشی فوقانی نصب کنید? به طور معمول ، طرحی مانند این برای خانه های متوسط ​​تا 100 متر مربع مناسب است. به ساختار سازمانی یک سیستم معمولی نگاهی بیندازید که به مایع خنک کننده اجازه می دهد تا به طور طبیعی گردش کند.

دو نوع طرح گرمایشی با یک خروجی فوقانی گردش طبیعی – یکی با حرکت در حال عبور از مایع خنک کننده و دیگری با یک حرکت در آینده – به نحوه اتصال رادیاتورها بستگی دارد.

طرح مقابل

با آب در حال حرکت در لوله های اصلی و معکوس در جهات مختلف و رادیاتورها به صورت متوالی متصل می شوند. سیستم گرمایشی در این مورد از یک لوله واحد تشکیل شده است و طرح سیم کشی فوقانی که دارای چندین ویژگی است ، در جنبه های زیر متفاوت است:

• عدم امکان تنظیم میزان گرمایش در هر رادیاتور ؛
• وابستگی گرمایش خنک کننده به گسترش خط. هرچه رادیاتور بیشتر از دیگ بخار تنظیم شود ، دمای آب وارد آن پایین تر می شود. برای عادی سازی رژیم دما در همه اتاق ها ، باتری هایی با بخش های مختلف باید نصب شوند
• انطباق با زاویه تمایل خط تغذیه فوقانی. به طور متوسط ​​در هر 1 متر.پ. شیب به سمت حرکت مایع باید 5-7 میلی متر باشد.

یک مخزن انبساط باید تأمین شود ، زیرا برای رادیاتور فوقانی در سیستم گرمایش ضروری است. در بالاترین نقطه واقع شده است ، چندین هدف را ارائه می دهد. وسیله اصلی حفظ پایداری فشار در لوله ها هنگام گرم کردن آب. خنک کننده را می توان از طریق مخزن از نوع باز نصب کرد.

یک منیفولد شتاب یا لوله عمودی که بلافاصله پس از دیگ بخار نصب شده است ، می توان برای افزایش فشار آب استفاده کرد. با این حال ، از آنجا که این عنصر حداقل 3 متر طول دارد ، آپارتمان ها نمی توانند نصب آن را در خود جای دهند.

عبور از حرکت آب

اتصال رادیاتور دوچرخه

مایع خنک کننده گرم و یخ زده در همین مثال در همان جهت حرکت می کند. کارشناسان توصیه می کنند برای هر رادیاتور یک بای پس برای هر رادیاتور نصب کنید. این بخش از لوله مستقیم است و لوله های ورودی و خروجی رادیاتور را به هم وصل می کند. تقویت قفل یکی از مؤلفه های لازم برای پشتی بای پس است. می توانید ترموستات را به عنوان یک عنصر کنترل اضافی نصب کنید. باتری ممکن است خنک کننده را به ظرفیت کامل آن در این سناریو تخلیه نکند. از تقویت قفل در حین تنظیم استفاده می شود. یک لوله با سیم کشی فوقانی برای یک طرح گرمایشی قابل مقایسه ذاتاً با مزایای زیر همراه است:

• امکان انجام کار تعمیر بدون متوقف کردن سیستم. برای این کار ، کل جریان آب از طریق بای پس هدایت می شود
• نصب یک ترموستات ، همراه با یک شیر سه راه ، سیستم تنظیم خودکار درجه گرمایش رادیاتور را تشکیل می دهد.

با این وجود ، هزینه سیستم گرمایش با سیم کشی فوقانی و باس تنظیم شده بیش از هزینه کار منظم است. این امر به این دلیل است که قطعات و مواد بیشتری نصب شده است.

قطر لوله بای پس باید یک اندازه کوچکتر از خط اصلی باشد. با انجام این کار ، سناریویی که در آن مدار ذخیره می تواند از حجم کامل خنک کننده جلوگیری کند.

سیستم گرمایش دو لوله با سیم کشی فوقانی

سیستم گرمایش با دو لوله و سیم کشی فوقانی

نصب سیستم گرمایش دو لوله با سیم کشی فوقانی کاهش می یابد یا از بسیاری از مشکلات فوق الذکر خلاص می شود. در این مثال ، اتصالات رادیاتور به صورت موازی ساخته می شوند.

با توجه به نصب دو بزرگراه موازی ، مواد قابل توجهی برای نصب آن مورد نیاز است. خنک کننده در یک جهت جریان می یابد ، گرم و از طرف دیگر. چرا سیستم گرمایشی خروجی فوقانی برای خانه های خصوصی ترجیح داده می شود? منطقه نسبتاً بزرگ اتاق یکی از مهمترین مزایای آن است. خانه های حداکثر 400 متر مربع را می توان با یک سیستم دو لوله ای در دمای راحت نگه داشت.

علاوه بر این ، عامل خروجی فوقانی طرح گرمایش نشان دهنده ویژگی های عملیاتی قابل توجه بعدی است:

• توزیع یکنواخت خنک کننده داغ بر روی همه رادیاتورهای نصب شده ؛
• امکان نصب آرماتور نظارتی نه تنها بر روی اتصال باتری ها بلکه در کانتورهای گرمایش جداگانه
• نصب سیستم آب ضد آب. سیستم جمع آوری توزیع آب گرم فقط با گرمایش دو لوله امکان پذیر است.

ویژگی های نصب بر اساس اینکه گردش آب اجباری یا طبیعی است متفاوت است. نصب مخزن انبساط برای اولین طرح خروجی فوقانی سیستم گرمایشی ارائه شده است. باید در بالای سیم کشی لوله واقع شود. معمولاً این یک ساختار اتاق زیر شیروانی در خانه است. در نتیجه ، شما باید بدن مخزن را در صورتی که کل اتاق زیر شیروانی نباشد را گرم کنید تا سیستم گرمایش به درستی کار کند.

پنج درصد از کل حجم آب سیستم ظرفیت ایده آل مخزن گسترش باز است. علاوه بر این ، فقط باید یک سوم کامل باشد.

گردش اجباری و سیم کشی فوقانی در یک سیستم گرمایش دو لوله

برای ترتیب اجرای سیستم گرمایشی از گل سرخ فوقانی باید دو گره دیگر نصب شود: مخزن انبساط غشای و پمپ گردش خون. یک مخزن انبساط باز با دومی جایگزین می شود. با این حال ، آن را در یک مکان متفاوت نصب می کند. مدل های هرمتیک غشایی باید در یک بخش مستقیم از بزرگراه معکوس نصب شوند.

انطباق اختیاری این طرح با شیب خطوط لوله – ویژگی سیم کشی گرمایش فوقانی و تحتانی با گردش طبیعی – مزیت آن است. پمپ گردش خون فشار لازم را ایجاد می کند.

با این حال ، آیا در یک سیستم گرمایش اجباری با سیم کشی فوقانی یک لوله دو لوله وجود دارد? بله ، و تکیه بیش از حد به برق یکی از آنهاست. پمپ گردش خون هنگام قطع برق خاموش می شود. در صورت وجود مقاومت زیاد هیدرودینامیکی ، خنک کننده برای خنک کننده چالش برانگیز خواهد بود. بنابراین ، شما باید هنگام طراحی یک سیستم گرمایش یک لوله با سیم کشی فوقانی ، تمام محاسبات لازم را انجام دهید.

ویژگی های نصب و عملکرد زیر نیز باید در نظر گرفته شود:

• هنگام متوقف کردن پمپ ، حرکت معکوس مایع خنک کننده امکان پذیر است. بنابراین ، در مناطق مسئول ، نصب شیر چک لازم است
• گرمایش بیش از حد مایع خنک کننده می تواند بیش از شاخص فشار بحرانی ایجاد کند. علاوه بر مخزن انبساط ، دریچه های هوا به عنوان یک اقدام محافظت اضافی نصب می شوند
• برای افزایش کارآیی سیستم گرمایش با سیم کشی لوله فوقانی ، لازم است تغذیه خودکار با مایع خنک کننده فراهم شود. حتی کاهش فشار کوچک در زیر هنجار می تواند منجر به کاهش گرمایش رادیاتور شود.

هر کدام از سیستم گرمایشی با خروجی فوقانی انتخاب شده است ، باید دو روش برای تنظیم سطح گرمایش آب وجود داشته باشد: کمی (با استفاده از تقویت کننده قفل) و کیفی (با تغییر قدرت دیگ بخار). در آن مرحله ، فرایند گرمایش علاوه بر کارآمد نیز ایمن خواهد بود.

محتوای ویدیویی درک این مسئله را آسان تر می کند که چگونه طرح های گرمایشی متفاوت از یکدیگر متفاوت است:

سیستم های گرمایش سیم کشی

لوله هایی که تجهیزات گرمایش را وصل می کنند در سیم کشی قرار دارند. سیم کشی سیستم گرمایش نقش مهمی در کارآیی ، اثربخشی و زیبایی شناسی آن دارد. منطقه خانه ، عناصر معماری آن و نوع سیستم گرمایشی همه بر انتخاب سیم کشی گرمایش تأثیر می گذارد.

انواع مدارهای سیم کشی گرمایش

طرح های سیم کشی علی رغم تنوع به ظاهر آنها ، به طور مشروط به چندین گروه تقسیم می شوند.

دو لوله و یک لوله

هر دو عمودی و افقی

بن بست و حرکت نزدیک به مایع خنک کننده

علاوه بر این ، یکی از دو نشانه از هر یک از سه مجموعه از ویژگی ها باید در یک سیستم گرمایش خاص وجود داشته باشد. به عنوان مثال ، سیم کشی می تواند یک لوله افقی با خنک کننده در یک بن بست یا دو لوله افقی با خنک کننده حرکت در جهت ورودی و غیره باشد.د.

در مرحله طراحی ، قرار دادن اجزای گرمایشی انتخاب می شود. به طور همزمان ، درک این نکته که طلاق های خوب یا بدی وجود ندارد ، فقط برنامه های ضعیف طراحی شده که به درستی محاسبه یا اجرا نشده اند ، بسیار مهم است ، یا اینکه نتوانسته است شرایط عملیاتی خاص را به حساب آورد.

با این حال ، اگر همه طرح ها به خوبی کار کنند ، سیم کشی چگونه انتخاب می شود?

تصمیم اصلی برای طراحان این است که آیا از یک طرح سیم کشی یک لوله یا دو لوله استفاده کنید ، زیرا هر کدام دارای یک زیر و مخزن بزرگ هستند. استدلالهایی مانند هزینه و سهولت نصب ، اثربخشی و درجه راحتی بیشتر در اختلافات از این نوع استفاده می شود.

در حقیقت ، نصب یک سیستم تک لوله ای از تقریباً نیمی از لوله ها به عنوان نصب یک سیستم دو لوله برای گرم کردن استفاده می کند. پس انداز مالی قابل توجهی ، به ویژه در لوله های مس و یا خط لوله های فولادی با مواد پرنده.

نصب یک سیستم تک لوله ساده تر است زیرا آب دیگ بخار از طریق هر دستگاه گرمایش به نوبه خود قبل از بازگشت به آن جریان می یابد. این مزایای غیرقابل انکار یک سیستم گرمایش تک لوله است. با این حال ، اشکالاتی نیز وجود دارد که اصلی ترین آن گرمایش ناهموار سیستم گرمایش است.

در واقع ، هنگامی که مایع خنک کننده از رادیاتور عبور می کند ، دمای آب کاهش می یابد. این بدان معنی است که هر دستگاه گرمایش بعدی در یک سیستم یک لوله همیشه سردتر از حالت قبلی است. برای توزیع یکنواخت تر گرما در اتاقهای برداشته شده از دیگ بخار ، دستگاه های گرمایشی قدرتمندتر نصب می شوند و رادیاتورها با یک خط بای پس نصب می شوند و تقویت تقویت می شوند. اما با تنظیم تقویت ، دستیابی به گرمایش یکنواخت همه اتاق ها و ایجاد شرایط راحت در خانه دشوار است. علاوه بر این ، با یک سیستم گرمایش یک لوله ، که در آن بای پس فراهم نمی شود ، رادیاتور نمی تواند به طور کامل خاموش شود ، که موانع جدی برای بهینه سازی عملکرد سیستم گرمایش و برای ترمیم آن در صورت وجود شرایط اضطراری ایجاد می کند.

این نقطه ضعف از یک سیستم گرمایش دو لوله وجود ندارد.

سیستم سیم کشی گرمایش دو لوله

دو لوله به طور همزمان برای هر رادیاتور در سیستم گرمایش دو لوله مناسب است: اولین ، به نام "خوراک" آب گرم را از دیگ حمل می کند و دوم ، "بازگشت" را نامیده می شود خنک کننده خنک شده را به دیگ بازگرداند.

به لطف سیستم گرمایش دو لوله ای ، توزیع گرمای گرم در سراسر خانه وجود خواهد داشت ، که تعادل ساده است و تضمین می کند که تمام لوازم گرمایش همان میزان دما را دریافت می کنند.

در تلاش برای گرمایش و عایق کاری کارآمد ، روش سیستم های گرمایش سیم کشی فوقانی به عنوان یک راه حل قانع کننده مشخص می شود. این رویکرد نوآورانه شامل نصب عناصر گرمایش در بالای فضای زندگی ، به طور معمول در سقف یا دیوارهای فوقانی ، برای تابش گرما به سمت پایین است. بر خلاف سیستم های گرمایش سنتی که در نزدیکی کف واقع شده است ، سیستم های سیم کشی فوقانی گرما را به طور مساوی در سراسر اتاق توزیع می کنند ، لکه های سرد را از بین می برند و به حداکثر می رسند. علاوه بر این ، این سیستم ها از گرمای تابشی استفاده می کنند ، که نه تنها اشیاء را مستقیماً گرم می کند بلکه به حفظ دمای مداوم با حداقل مصرف انرژی نیز کمک می کند. با استفاده از اصول انتقال حرارت و قرار دادن استراتژیک ، سیستم های گرمایش سیم کشی فوقانی به صاحبان خانه روشی مقرون به صرفه و سازگار با محیط زیست برای نگه داشتن خانه های خود در ماه های سردتر و در عین حال کاهش صورتحساب انرژی و ردپای کربن ارائه می دهند.

جهت حرکت مایع خنک کننده

بسته به نحوه حرکت خنک کننده ممکن است سیم کشی با خوراک بالا یا پایین باشد. در قسمت بالایی ، آب گرم از دیگ به قسمت فوقانی سیستم گرمایش از طریق یک قیام عمودی ارسال می شود. پس از آن ، آن را به سمت بالا می برد و به دیگ باز می گردد.

آب از منبع پایین تر از پایین دستگاه های گرمایشی وارد می شود ، از طریق آنها جریان می یابد (ریخته می شود) و در خط لوله معکوس در بالای سیستم گرمایش قبل از ورود به دیگ جمع می شود.

هر دو سیستم گرمایش تک و دو لوله می توانند از این نوع خوراک استفاده کنند. از طرف دیگر ، شواهد تجربی نشان می دهد که خوراک فوقانی در یک سیستم دو لوله بهتر کار می کند. در یک سیستم تک لوله ای ، این بی ربط است.

بن بست

سیم کشی در Dead Dead Estate به مایع خنک کننده اجازه می دهد تا وارد دستگاه گرمایش شود و از همان طرف خارج شود. به طور همزمان ، نوع جریان آب متوقف می شود ، جهت را تغییر می دهد و از دستگاه گرمایش خارج می شود.

خنک کننده با جریان کلی آب از دیگ به خط لوله مخالف هنگام عبور از سیم کشی سفر می کند. از یک طرف وارد دستگاه گرمایش می شود و از طرف دیگر خارج می شود.

تصور می شود که سیم کشی کارآمدتر است. در حقیقت ، مناطق رکود – مناطقی که شدت گرما کمترین است – در هنگام استفاده از دستگاه گرمایش بعید به نظر می رسد. در مقابل ، سیم کشی بن بست باعث می شود دستگاه گرمایش مناطقی ایجاد کند که سرعت آب در آن کم باشد ، که به نوبه خود باعث می شود روند انتقال حرارت رخ دهد.

انتخاب یک سیستم گرمایش مناسب برای خانه شما هم برای بهره وری انرژی و هم برای راحتی ضروری است. در این مقاله از مزایای یک سیستم گرمایش سربار ، که معمولاً به عنوان سیم کشی فوقانی گفته می شود ، مورد بحث قرار گرفته است. با توزیع گرما به طور مساوی در سراسر اتاق ، این تکنیک باعث کاهش گرما می شود و راحتی مداوم را حفظ می کند.

استفاده از گرایش ذاتی گرما برای افزایش یکی از اصلی ترین مزایای سیستم گرمایش سیم کشی فوقانی است. اجزای گرمایشی نزدیک به سقف قرار دارند تا حتی توزیع گرما از بالا به پایین را تضمین کنند. این باعث می شود اتاق از داشتن هرگونه لکه های سرد جلوگیری کند و تضمین می کند که در هر گوشه گرمای کافی وجود دارد.

علاوه بر این ، سیستم های گرمایشی سنتی مبتنی بر کف غالباً نسبت به سیستم های گرمایش سربار کارآمدتر هستند. انرژی کمتری برای نگه داشتن کل فضا در دمای راحت لازم است زیرا گرما به طور طبیعی افزایش می یابد. با گذشت زمان ، این می تواند به صورتحساب انرژی کمتری منجر شود ، که آن را به یک تصمیم مالی عاقلانه برای صاحبان خانه تبدیل می کند.

سازگاری و طراحی جمع و جور سیستم های گرمایش سیم کشی فوقانی مزایای اضافی است. برخلاف رادیاتورهای بزرگ یا سیستم های گرمایشی زیر کف ، گرمایش سربار را می توان به صورت پنهانی نصب کرد ، فضای کمتری را اشغال کرد و گزینه های طراحی و چیدمان بیشتری را برای اتاق ها فراهم کرد.

در نتیجه ، صاحبان خانه به دنبال راه حل های مقرون به صرفه ، صرفه جویی در فضا و کارآمد می توانند از سیستم گرمایشی با سیم کشی فوقانی بهره مند شوند. این روش از طریق استفاده از انرژی حرارتی و توزیع یکنواخت گرما در اتاق ، حداکثر راحتی و صرفه جویی در مصرف انرژی طولانی مدت را تضمین می کند.